Wiele lat temu, znajoma z Wydziału Psychologii zapytałam mnie „ty jesteś terapeutką poznawczo-behawioralną, no nie? To może chcesz dołączyć do projektu badawczego, chodzi no pracę z osobami z PTSD?”. Zgodziłam się i tak rozpoczęła się przygoda mojego życia. Przy okazji I edycji programu Trakt, poznałam Ewę i Agnieszkę i wiele innych osób Idę, Artura, Krysię i Magdę Skotnicką, z którymi później spotykałam się przy okazji kolejnych projektów, które inicjują i realizują Ewa i Agnieszka.
Jednym z nich i takim, który obecnie jest główną osią mojego zawodowego życia jest Szkoła Psychoterapii Poznawczo-Behawioralnej. To wspaniałe i wymagające stałego wysiłku zadanie. Regularne spotkania z osobami, które chcą zostać terapeutami, obserwowanie i wspieranie ich wysiłku, towarzyszenie przy egzaminach, a później sporadyczne lub regularne spotkania gdy pracują samodzielnie, to wyjątkowe doświadczenie. Agnieszko, Ewo każdorazowo podsumowując taki proces jestem pod olbrzymim wrażeniem dzieła jakie stworzyłyście. Szeroki zakres wiedzy, zaplanowany proces kształcenia, w oparciu o przemyślane i zestandaryzowane narzędzia, sprawia że rok w rok Szkołę kończą terapeuci, do których w ze spokojem posłałabym bliskich w razie konieczności. Do tego stworzyłyście zespół, który regularnie się powiększa, a niezmiennie jest to grupa osób zaangażowanych, świetnych fachowców, bardzo życzliwych osób. Pracując w Naszej Szkole, nie dość że stale się rozwijam, ale nawiązałam też przyjaźnie i koleżeństwa, które wzbogaciły moje życie.
Praca z Wami jest stałym źródłem inspiracji i radości. Podziwiam waszą wiedzę, doświadczenie, uczycie mnie skromności i olbrzymiej życzliwości do innych. Nie ustaję też w podziwie dla Waszej pomysłowości i ciężkiej pracy dzięki, której obserwuję jak wdrażacie kolejne szeroko zakrojone, przemyślane i skuteczne pomysły.
Praca z Wami i z Naszym Zespołem, to stała życiowa i zawodowa przygoda i bardzo cieszę się, ze jesteśmy na jednym pokładzie.
Magdalena Połeć – Szalonek
