Droga Agnieszko, Droga Ewo,
Nie sposób wyrazić w kilku zdaniach ogromu wdzięczności, jaki żywię wobec Was. Jesteście obecne od początku mojej drogi zawodowej. Rok 2008 – to wtedy się poznałyśmy, a Wy z dużą otwartością przyjęłyście mnie – młodą i niedoświadczoną – do grona osób, które tworzyły zespół pracujący w programie TRAKT. Przez kilka lat miałam przyjemność obserwować z bliska Waszą pracę – pełną pasji, zaangażowania, kreatywności i odwagi sięgania po to, co innym wydawało się nieosiągalne. Przy Waszym wsparciu stałam się terapeutką, wykładowczynią, a potem także superwizorką terapii poznawczo-behawioralnej. Dziękuję za wszystkie rozmowy, które niejednokrotnie stały się inspiracją dla moich działań. Dziękuję za każde słowa wsparcia i otuchy, a także wiarę, że podołam kolejnym wyzwaniom. Jesteście dla mnie przykładem profesjonalnej postawy – popartej obszerną wiedzą – która łączy się z dużą dawką ciepła i życzliwości, którą obdarzacie ludzi wokół siebie. Podziwiam Waszą niezłomność, dzięki której powstają wspaniałe przedsięwzięcia: projekty badawcze, Szkoła Psychoterapii, profesjonalne szkolenia i ośrodki terapeutyczne.
Wśród tych wszystkich działań Szkoła Psychoterapii Poznawczo-Behawioralnej Uniwersytetu SWPS jest wyjątkowa. Od 15 lat jest to miejsce, gdzie uczycie psychoterapii na najwyższym poziomie – dzielicie się wiedzą i inspirujecie Słuchaczy. Każdy rok to szereg spotkań z przyszłymi terapeutami, możliwość obserwowania i wspierania ich pracy. Bycie częścią tak niezwykłego procesu kształcenia jest szczególnym doświadczeniem. Jestem wdzięczna, że mogę być częścią tej społeczności i niezmiennie się od Was uczyć.
Mam nadzieję, że ten wspaniały jubileusz Szkoły Psychoterapii Poznawczo-Behawioralnej jest pierwszym z wielu, które nas jeszcze czekają!
Dorota Nowocin
