Gdy ponad 20 lat temu, jeszcze jako studentka medycyny spotkałam na zajęciach z psychiatrii Agnieszkę i dzięki niej zetknęłam się po raz pierwszy z terapią poznawczo – behawioralną, nie sądziłam, że będzie to miało tak duży wpływ na całe moje życie zawodowe, szczególnie, że w tym czasie chciałam być zabiegowcem. A potem poszło już szybko i od tego czasu Ewa i Agnieszka występowały w moim życiu wyłącznie razem, jako zgrany tandem.
Agnieszko, Ewo, podziwiam Wasz entuzjazm, zaangażowanie w organizowanie tylu projektów, do których byłam przez Was zaproszona: kurs psychoterapii, który był dla mnie niewątpliwie dużą ekspozycją, praca jako terapeutka, do czego nie czułam się zupełnie gotowa, program TRAKT, PTTPB, konferencje, szkoła psychoterapii…
Mam dla Was bardzo dużo wdzięczności za życzliwość, wiedzę, pasję, rzetelność badawczą, ale też za „długie Polaków rozmowy”, które pomogły mi rozwijać się, lepiej określać swoje granice i preferencje. Często Wasza wiara w moje możliwości przewyższała moją 🙂
Znajomość z Wami, to też poznanie wielu niezwykłych, ważnych dla mnie ludzi. Bardzo się cieszę, że mogłam stać się częścią tego wielkiego projektu jakim jest szkoła psychoterapii, bo przekazywanie wiedzy i towarzyszenie w rozwoju zawodowym kolejnym pokoleniom terapeutów nadal jest dla mnie inspiracją.
Życzę Wam dużo siły na kolejne lata!
Agnieszka Popielarczyk
